Algemene beschrijving van het gebiedDe Fish river is een rivier in Namibië, die in zijn benedenloop (voordat hij in de Oranjerivier uitmondt) een diepe canyon heeft uitgeschuurd. Dit canyon is na de Grand Canyon (van de Coloradorivier) in de VS het grootste canyon op de wereld. Door het fascinerend landschap en zijn ruigheid is deze tocht zeer de moeite waard. Het gebied is in 1969 tot een Nationaal Park verklaard, om het kunnen beschermen tegen te grote menselijke invloeden. Doordat de Namibische autoriteiten het aantal wandelaars per dag beperkt houden, kan men tijdens de tocht ook genieten van de stilte. Algemene beschrijving van de tochtHet aantal wandelaars, dat door het Fish River Canyon kan lopen, is streng gelimiteerd
door de Namibische autoriteiten: per dag mogen maximaal 40 personen de tocht beginnen en
dat mogen ze alleen doen in een groep van minimaal 3 personen. De tocht kan slechts in
één richting gelopen worden, namelijk van Hobas in het noorden naar Ai- Ais in het
zuiden . Daarnaast mag men over de tocht niet meer dan 5 dagen doen en moet men in goede
lichamelijke conditie zijn. Bij aanmelding in Hobas moet men een medische verklaring
meenemen, die niet ouder dan 40 dagen is en waaruit blijkt dat men in een goede gezondheid
verkeert. Globale planning van de tochtVoor de meeste wandelaars zal het vervoer naar Hobas en het vervoer vanaf Ai Ais een groot probleem zijn. Er is nauwelijks openbaar vervoer in dit gebied en men moet dus iemand of een organisatie hebben, die het wegbrengen/ophalen wil uitvoeren. Eén deelnemer van ons reisgroepje door Zuidelijk Afrika wilde niet aan deze tocht deelnemen en hij vond het ook geen probleem ons met het busje weg te brengen en weer op te halen. Omdat we de tocht binnen vijf dagen moeten volbrengen hebben we een "globale" planning gemaakt van overnachtingsplekken. Wij zijn hierbij uitgegaan van de beschrijving uit het boek van Stefan Ardito. De eerste twee dagen zullen we elk dag hoogstens 15 km lopen, omdat we dan door het mooiste deel van het canyon loopt. Bovendien is dit ook het meest inspannende deel, er zijn veel meer steenhopen te oversteken dan aan het eind. Om toch op tijd in Ai- Ais aan te komen, zullen we de derde, vierde en vijfde dag behoorlijk door moeten lopen. De totale tocht langs de rivier is volgens de beschrijvingen 90 km. Men kan deze afstand bekorten, door regelmatig de binnenbochten af te snijden. Volgens het overzichtskaartje zou men ook grote bochten kunnen afsnijden, waardoor de lengte van de tocht ingekort kan worden tot 80 km. Omdat er geen goede gedetailleerde kaart van het canyon is, is het bepalen van de plek waar men zich bevindt op het kaartje op de folder, niet eenvoudig. Het beste is het om vanaf het begin van de tocht alle bochten in de rivier, die men maakt, te tellen. Dan wordt het gemakkelijker om te kijken of men de tocht volgens de planning loopt. Dat hebben we na onze ervaringen op de eerste wandeldag gedaan op de tweede en de derde wandeldag. Door wat tegenslag hebben we dat helaas op de vierde dag niet goed gedaan. Hierdoor hebben we op een verkeerde plek het canyon verlaten, in de gedachte dat we een bocht aan het afsnijden waren. Gedetailleerde beschrijving van de tochtIk heb deze tocht met Glenn, Hans, Liza, Marianne, Margriet en Willy gemaakt. Wij hebben deze tocht gemaakt als onderdeel van een reis van zes weken door Zuidelijk Afrika. Over deze reis kan je meer informatie vinden op de boeiende homepage van Liza Stewart. Op maandagmiddag 26 juli 1999 zijn we met een busje vanuit Zuid- Afrika in Ai- Ais aangekomen. Daar slapen we in 2 bungalows. Om dinsdagochtend 27 juli heeft Wim ons om vijf uur 's ochtends in het busje naar de startplek in Hobas gebracht, waar onze groep zich aanmeldt bij het parkbeheer. dinsdag 27 juli 1999Het is 8.00 uur in de ochtend als we helemaal klaar staan.
We nemen afscheid van Wim, hij zal ons met het busje bij Ai- Ais ophalen. We dalen 600 meter af in het canyon. Het eerste deel van deze afdaling is moeizaam, omdat er grote stappen gemaakt moeten worden. Maar door de aanwezigheid van kettingen kan dit helemaal veilig gebeuren. Via een zijcanyon dalen we af tot aan de rivier, waar de eersten van onze groep omstreeks 10.30 uur aankomen.
De rest van de dag lopen we steeds kleine stukjes van het canyon, omdat nog niet iedereen aangepast is aan het moeilijke terrein. Rond 12.00 uur nemen we een grote pauze van een uur. Daarna volgen we een aantal bochten van de rivier.
We moeten regelmatig de rivier oversteken, we maken dan gebruik van de houten stokken als steun.
Aan het einde van de middag komen
we aan bij een bocht van de rivier, waarin dolorietlagen zichtbaar zijn. Bij een zanderige
plek voor die bocht maken we ons kamp, door daar de matjes uit te rollen. De plek wordt
Hell's Corner genoemd. woensdag 28 juli 1999We volgen weer een aantal bochten van de rivier. Uit het kaartje op de folder hebben we afgeleid, dat we vandaag vier bochten naar rechts moeten maken met de rivier als we bij Sulphur Springs willen aankomen aan het einde van de middag.
Ook deze dag kost het klauterwerk over de steenhopen veel tijd. We krijgen inmiddels door, dat je de tocht gemakkelijker kunt maken door de binnenbochten af te snijden. Dat doen we dus enkele keren.
Aan het einde van de middag zien we drie palmbomen achter een zandvlakte. Als we dichter bij deze bomen komen, ruiken we de zwaveldampen van de bron. We vinden geen geschikte plek om in dit hete water te badderen. Op de zandvlakte voor Sulphur Springs rollen we weer onze matjes uit.
Duur van de tocht volgens Stefan Ardito : 5 uur donderdag 29 juli 1999Vandaag willen we proberen wat meer te lopen, want anders komen we de laatste dag in de problemen. Het canyon wordt breder en er komen ook steeds minder steenhopen. Verder leren we nu de rivier op het juiste moment over te steken. Ruim voor een bocht liggen er stenen in de rivier en op die plek kan men het beste de rivier oversteken om de binnenbocht te kunnen lopen. Aan de voet van de canyonrand is het zand ook wat harder (door grotere steen/gruisdeeltjes) en daar vinden we soms stukjes pad.
Geheel volgens de planning
bereiken we aan het einde van de middag de zanderige vlakte, waar we weer ons kamp maken. vrijdag 30 juli 1999We vertrekken weer vol goede moed. Vandaag zullen we twee fikse bochten afsteken. Maar na een uur maken we al een taxatiefout, door te denken dat rivier naar rechts afbuigt terwijl dat naar links blijkt te zijn. De buitenbocht geeft ook meer problemen en door terug te gaan naar een plek waar we alsnog de rivier kunnen oversteken, raken we wat tijd kwijt. Daarnaast blijkt, dat we het aantal bochten niet goed genoeg tellen. Als we in de middag het canyon verlaten om een bocht af te snijden, hebben we niet door dat we al bij het graf van luitenant Thilo van Trotha zijn, de plek waar we zouden overnachten.
Die namiddag lopen we zeker twee uur om bij een andere bocht van de rivier te kunnen komen. We
worden door de schemering overvallen en we besluiten een noodkamp te maken in de vlakte
ten westen van de canyon. zaterdag 31 juli 1999Voor het licht wordt hebben we ons kamp opgebroken en onze rugzak ingepakt. We lopen
een uur langs de weg terwijl het langzaam licht wordt. We zijn om 7.00 uur bij de
causeway, waar we rustig ontbijten. Eigenlijk hebben we nu al een groot deel van de
dagetappe gelopen. De rest van de dag lopen we ontspannen de tocht af. We weten nu zeker,
dat we het zullen halen. Het is twee uur in de middag als we bij het stuwmeertje aankomen,
dat bij Ai- Ais ligt. Wim wacht ons bij de dam op, helaas heeft hij geen bier bij zich.
Het ontvangst in het dorpje is allerhartelijkst: door een groep wandelaars, die de dag
erop de tocht gaan maken, worden we met applaus binnengehaald. LiteratuurStefano Ardito Willie and Sandra Olivier Victor Melenhorst KaartmateriaalVan het Fish River canyon zijn geen gedetailleerde kaarten beschikbaar. In de hierboven genoemde boeken komen globale kaartjes voor. Bij het registratiepunt in Hobas is een folder te verkijgen, waarin ook een eenvoudig kaartje van de tocht staat. Aanmelding van de tochtMen kan een groep van minimaal 3 en maximaal 40 personen aanmelden bij: Director of Tourism Links over wandelen in het Fish River CanyonMeer informatie over het Fish River Canyon en de reservering kunt u vinden op de officiele homepage van het Ministry of Environment and Tourism over het canyon. Deze pagina is het laatst aangepast op woensdag 26 januari 2011. Voor aanvullingen of reacties, stuur mij een email: email : Fred Triep
|