Algemene beschrijving van het gebied Dovrefjell is één van de populaire wandelgebieden in
Noorwegen. Het is goed bereikbaar, omdat dit gebied direct ten westen van de E6
ligt, tussen de steden Dombas en Oppdal. Het gebied is aan de zuidkant begrensd
door de E 136 (de weg naar Andalnes en Alesund) en aan de noordkant door
rijksweg 70 (de weg naar Kristiansund). Algemene beschrijving van de tocht Deze tocht hebben we als alternatief gedaan in plaats van
de vijfdaagse tocht Kongsvoll- Reinheim- Åmotdalshytta- Gammelsetra- Gjora, omdat
in het zuidelijk deel van Dovrefjell veel wolken hingen van fronten. In het
noordelijk deel van Dovrefjell leken ons de kans op droog weer groter, omdat
daar veel minder wolken hingen. Na deze tocht hebben we alsnog een tweedaagse
tocht Kungsvoll - Reinheim - Kungsvoll gemaakt, zodat we toch nog de muskusossen
en de besneeuwde top van de Snøhetta van dichtbij konden zien.
Enkele dagdelen van deze tocht worden ook beschreven in de "wandelgids Noorwegen" van Gerard Dielessen en "Bergtochten in Noorwegen" van Jolanda Linschoten (zie literatuur) . Voor meer gegevens over de trajecten en de hutten kan je de Engelstalige of de Noorse gids van de DNT raadplegen (zie literatuur). Voor de DNT , TT en de KNT hutten geldt, dat je er als lid van de DNT korting krijgt. Gedetailleerde beschrijving van de tocht Ik heb deze tocht met Margriet gemaakt in juli 2005. Op vrijdagochtend 29 juli reden we van een camping bij Oppdal door het Sunndalen naar Lonset (rijksweg 70). Voor dit dorpje verlieten we de N 70 en we reden naar de parkeerplaats Blokhus. vrijdag 29 juli 2005, traject 1: Blokhus- DindalshyttaVanaf de parkeerplaats bij Blokhus liepen we de weg naar boven door het dal van de Dindala. Het laatste stuk van het pad was onverhard. We kwamen in de Dindalshytta (van de vereniging TT, Trondheims Turistforening) aan, waar we die nacht bleven slapen.
Omdat wij al vroeg in de middag in de hut waren, liepen we nog zonder bagage naar de boerdij voorbij de hut, waar we heerlijke wafels met room aten. Daarna liepen we naar het meer en weer terug naar de hut.
Onze looptijd van parkeerplaats naar hut: 1 uur en 30 minuten Vanaf de Dindalshytta liepen we verder het pad omhoog het Dindala dal in.
Na een half uur lopen kwamen we bij het eerste meer. Daarna volgde nog moerassige stukken totdat we een klein gehucht (Veggasaetra) van zomerhuisjes aan een meer bereikte.
We moesten hier om heen lopen en even later liepen we weer langs een langgerekt meer. We passeerden nog enkele meren. Hoe hoger we in het dal kwamen, des te meer kregen we te maken met laaghangende wolken. Uiteindelijk liepen we zelf ook in de wolken.
Enkele uren later kwamen we bij het huttencomplex Gammelsetra (zelfbedieningshut van de vereniging KNT, de Kristiansund og Nordsmore Turistforening) aan. We vonden hier een kamertje, waar we rustig konden slapen.
Looptijd volgens DNT gids: 4 uur zondag 31 juli 2005, traject 3 : Gammelsetra- Vangshaugen Vanaf de hut volgden we het duidelijke pad, dat in het dal omlaag loopt. Na een kwartier lopen komen we op de splitsing. We kozen niet voor het pad bovenlangs de watervallen naar Vangshaugen, maar onderlangs. Er zou een pad zijn, dat aan de linkerkant van de stroomversnellingen naar beneden zou lopen. Daarvoor gingen we even de brug over naar de andere kant van de rivier Lindøla. Maar dat pad konden we niet goed vinden.
We gingen over dezelfde brug terug en we vonden een pad, dat aan de rechterkant van de stroomversnellingen naar beneden liep. Daarbij hadden we mooie uitzichten over het canyon, dat door de Lindøla gevormd was. We daalden af in de Åmotankloof, een kloof waarin de vijf rivieren Lindøla, Reppa, Grødøla, Grøva en Skiråa samenkomen, nadat ze zich naar beneden gestort hebben.
We moesten flink dalen om in het Åmotan dal onder de watervallen te komen. Vanaf een uitzichtpunt tijdens onze afdaling hadden we mooi uitzicht op de grote waterval (Lindølafossen). We hebben ook een mooi zicht op het plateau aan de andere kant van de Åmotan kloof, waar we een andere waterval naar beneden zien storten. Het pad naar beneden na het uitzichtpunt was pittig. Het pad daalde af door heen een weer te slingeren langs een steile helling. We kwamen daarbij onder de waterval uit. We passeerden daarna de rivier via een hangbrug.
Aan de andere kant van de Grøva kwam we op een pad door het bos. Op het bospad liepen ook koeien, die we opzij moesten duwen. Het pad ging dramatisch snel omhoog, het eerste deel was meer klauteren dan lopen. Gelukkig was de ondergrond niet al te nat. Op een deel van het traject omhoog hingen kettingen, waaraan je je kon vasthouden bij het klimmen (of afdalen). Na meer dan een kwartier flink klimmen, begon het pad af te vlakken. We kwamen op de hoogvlakte bij een boerderij. Veel foto's van de Amotan kloof kunt u ook vinden op
de webpagina Amotan.
Aan de overkant van de rivier liep de rustig autoweg naar de
hut Vangshaugen. Waar de weg de rivier overgaat, gingen wij ook de rivier over.
We volgde daarna enige tijd het dal omhoog langs de rechterkant van de rivier.
Later staken wij weer de rivier over. Het laatste stuk door het bos, liepen we enkele meters
parallel aan de autoweg. Aan het einde van de middag
kwamen we bij de hut Vangshaugen (KNT) aan, die op een schiereiland in het meer
lag. maandag 1 augustus 2005 traject 4 : Vangshaugen- Groa (vervolg DNT route
586b)
We volgden enige uren duidelijke en soms minder duidelijke paden door het dal,
dat langzaam omhoog liep. Nadat we de rivier via een brug waren overgestoken,
kwam er weer een splitsing van paden. We negeerden het pad omhoog, dat over de
Melsseterkollen naar Fale in het Sunndalen liep. We namen het pad, dat verder
het dal inliep.
Vanaf het pad aan de noordkant van de rivier konden we de hellingen aan de overkant van het dal zie. Van die helling bleek erg veel water naar beneden te komen, de hele helling was drijfnat.
De rivier, die met ons mee naar beneden liep kwam in een meer uit met een stuwdam.
We kruisten twee keer de rivier, eerst voor het
meer en later weer terug. Voorbij stuwdam leek het voetpad langzaam omhoog te
lopen, terwijl het dal juist naar beneden liep. Zo liepen we aan het eind van de
middag hoog boven in de helling langs het dal. We waren verrast toen we in een
klein zijdal een kale helling zagen, waar het pad voetbreed langsliep. We
spraken later een boer uit de omgeving, die ons vertelde dat de helling in 2004
naar beneden was gekomen door een aardverschuiving. Terugkeren was voor ons niet meer haalbaar, we liepen achter elkaar heel
voorzichtig over het smalle paadje en ik slaakte een zucht van verlichting na
het passeren van dit enge deel.
We waren helaas te laat om de bus langs de N 70 te halen naar Tonset. Die nacht sliepen we in een hutje op de camping in Fale, waar we vanuit de camping in Groa gebracht werden. Looptijd volgens DNT gids:
6 uur Literatuur Gerard Dielessen Claus Helberg Jolanda Linschoten Erling Welle- Strand Kaartmateriaal Van Dovrefjell is één 1:100.000 kaart beschikbaar en diverse kaarten van 1:50.000. Turkart Dovrefjell, 1:100.000 Interessante links over wandelen in Dovrefjell/Noorwegen Een belangrijke homepage voor wandelaars naar
Noorwegen is die van Den Norske
Turistforening (DNT). Naast een uitgebreide site in het Noors, bevat de
site enkele pagina in het Engels voor buitenlandse toeristen. Zij geven
informatie over wandelen in Noorwegen en je kan er ook informatie krijgen over
het lidmaatschap en materialen.
Deze pagina is nieuw aangemaakt op donderdag 8 september 2005. Voor aanvullingen of reacties, stuur mij een email: email : Fred Triep
|