Algemene beschrijvingThe Pennine Way is het oudste lange afstands pad (Long Distance
Path) van
Engeland. Het pad loopt door de Pennines, het middelgebergte dat van
midden Engeland tot noord Engeland midden over het eiland loopt. Het
oorspronkelijke idee voor een doorgaande wandeling door de Pennines, werd in
1935 door de wandelaar en journalist Tom Stephenson in de Daily Herald
beschreven. Het pad werd in 1965 geopend en daarmee was het het eerste Long
Distance Path (nu noemt men dat een National Trail) in het Verenigde Koningrijk
een feit. Gedetailleerde beschrijvingDe Pennine Way heb ik samen met Herman in vier perioden (van een á anderhalve week) gelopen. Daarbij liepen we de afzonderlijke stukken niet in een logische volgorde na elkaar. We deden dat als volgt
De onderstaande beschrijving is van zuid naar noord (volgens de beschrijving van de gidsen), dus niet geordend naar het jaar, waarin het betreffende deel gelopen is. - Van de tweede, derde en vierde periode worden binnenkort de tekst en de foto's aangevuld.
Op vrijdag 1 augustus 2003 zijn we met de trein vanuit Leeds via Sheffield in Edale aangekomen. Vanaf het station liepen we de dorpstraat in naar een camping aan de noordkant van het dorp. zaterdag 2 augustus 2003 We liepen van de camping naar het centrum van het dorpje Edale. Binnenkort kunt u ook op de thumbnails klikken om de grote foto's te zien
Bij de pub "The Old Nag's Head" pakken we het pad, dat westwaarts het dorp uitloopt.
We volgen een pad, dat door weilanden naar het westen loopt. Het landschap om ons heen is heuvelig, met rechts van ons de bergen van het High Peak district (Kinder Scout plateau)
We passeren na enige tijd het terrein van de Lee Farm.
We volgen het pad en we komen bij de Jacobsladder uit, een zigzaglopend pad omhoog de Kinder Scout op.
Na de Jacobsladder komen we geleidelijk op het plateau van Kinder Scout. Na enige tijd volgt het pad de rand van het Kinder Scout plateau. We hebben dan mooie uitzichten in westelijke richting.
We klimmen verder over het pad langs de rand van het plateau. Dan passeren we de Kinder Low (663 m), het hoogste punt van de Kinder Scout.
We blijven langs de plateaurand lopen, die zich aan onze linkerhand bevindt. Het pad daalt licht en we komen bij een bocht van het plateau naar links uit. In deze bocht zou een beek naar beneden moeten vallen in een waterval (Kinder Downfall), maar die zien we niet. Zou hij door de droogte van de afgelopen dagen verdwenen zijn of kunnen we van het hoge standpunt niets zien van de waterval onder ons? Het uitzicht naar het westen (met het Kinder reservoir) is mooi.
We volgen nu een pad in noordwestelijke richting, nog steeds langs de rand van het Kinder plateau. We hebben daardoor nog steeds mooie uitzichten. Daarna daalt het pad enige tijd, we verlaten het plateau en daarna klimt het pad weer om hoog naar de Mill Hill. Dan loopt het pad in noordoostelijke richting over een brede kam. We hebben een mooi uitzicht op de heuvels voor ons, waar het pad overheen slingert.
Dan dalen we af naar de Snake Pass en kruisen de weg. Aan de andere kant gaan we de heuvels weer op. Nu lopen we naar de Bleaklow Head.
Dan dalen we weer af. We komen uit bij het Torside
reservoir. We lopen over de stuwdam naar de andere kant van het meer. We volgen
een pad aan de noordkant van het stuwmeer. We komen rond acht uur 's avonds in Crowden
aan. We zijn
erg moe na zo'n inspannende eerste wandeldag, waarop we meteen 25,7 km moeten
lopen en regelmatig hoogteverschillen moeten overbruggen. Hoewel we tenten bij ons hebben, besluiten we te slapen in
de jeugdherberg. zondag 3 augustus 2003 We liepen van Crowden naar Standedge maandag 4 augustus 2003 We liepen van Standedge naar de White House Inn. dinsdag 5 augustus 2003 In verband met de hitte hielden we een rustdag woensdag 6 augustus 2003 Vanaf Littleborough namen we bus 528 omhoog de Pennines
in. We stapten uit bij de White House Inn en we vervolgden daar onze tocht naar
Hebden Bridge donderdag 7 augustus 2003 vrijdag 8 augustus 2003 Een rustdag voor de Pennine Way. We transporteerden onze bagage en onszelf van Hebden Bridge naar Skipton. zaterdag 9 augustus 2003 Met de bus gingen we van Skipton naar Lotherdale. zondag 10 augustus 2003 We verlaten de route en we nemen de trein naar Leeds
Op zaterdag 29 juni 1996 zijn we met de trein vanuit Leeds in Cargrave aangekomen, waar we een camping opzochten. zondag 30 juni 1996
gelopen afstand : 10,1 km maandag 1 juli 1996 We liepen van Malham naar Horton in Ribbledale. Toen we in de ochtend
vertrokken was het druilerig weer. We beklimmen het kalksteenplateau aan het
einde van het dal, waarbij we erop moesten letten dat we niet uitgleden over de
gladde stenen. Later op de dag passeren we de Malham Tarn, een meer op de
hoogvlakte.
gelopen afstand : 22,9 km dinsdag 2 juli 1996 We hielden een rustdag omdat onze vorige dag nogal zwaar was. Herman had behoefte aan een rustdag. 's Ochtends lopen we door het dorpje Horton in Ribblesdale en ik maak foto's van de kerk.
In de middag maakten we een korte wandeling vanuit Horton zonder onze zware rugzakken. Aan de westkant van het dorp klimmen we de bergen omhoog, nadat we de spoorlijn gepasseerd zijn. Op de heuvels maken we een korte rondwandeling en we keren terug via dezelfde weg. Op de weg terug naar het dorp maak ik nog wat foto's van Horton en de Pen-y-ghent.
woensdag 3 juli 1996 Weer een dag, dat we niet verder komen langs de Pennine Way. 's Ochtends tikt de regen behoorlijk op onze tenten. Het plenst de hele dag en we nemen vanuit Horton de trein naar Carlisle (heen en terug) om ons daar te vermaken. donderdag 4 juli 1996 Toen we vertrokken uit Horton was het droog, maar in de verte dreigen de donkere wolken.We liepen van Horton naar Hawes via een niet al te moeilijk pad, dat onderlangs de Dodd Fell (668 m) loopt. Onderweg kregen we nog enkele buien over ons heen. Tijdens de afdaling naar Hawes maak ik enkele foto's van het landschap, dat door muurtjes in duidelijke lapjes wordt verdeeld. Het druilerige weer maakt, dat deze foto's er echt "Engels" uitzien.
Toen we in Hawes aankwamen waren we zo drijfnat, dat we geen zin hadden om
onze tentjes op te zetten. We sliepen die nacht in een B&B. vrijdag 5 juli 1996 We liepen van Hawes naar Keld. Het was de laatste dag van het eerste deel van onze trektocht en dit was de eerste dag met mooi wandelweer. Over een voetpad door de weilanden bereikten we het dorpje Hardraw. Ik bezocht daar nog even de 30 meter hoge waterval Hardraw Force, die achter de pub "Green Dragon Inn" ligt. Daarna volgden we het pad, dat in de heuvels omhoogloopt. We passeren een subtopje (Hearne Top) voordat we op de Great Shunner Fell (716 m) aankwamen. We hebben mooie uitzichten. Vanaf de top (foto 14) en even verderop omlaag (foto 15) maak ik foto's van het landschap en van deze heuvel. We daalden af en na enige tijd bereikten we het dorpje Thwaite. Even buiten dit dorp kwamen we via een overstapje weer in de weilanden. Dan belandden we op een pad, dat bovenlangs de Swale Valley loopt. We kwamen in het dorpje Keld aan, waar we op een kampeerplek langs de rivier
konden kamperen. zaterdag 6 juli 1996 We verlaten de route en we nemen de bus naar Richmond, die 's ochtends uit Keld vertrekt.
Op zaterdag 19 augustus 2000 zijn we met de trein aangekomen in Kirkby Stephen.
Vandaar zijn we op zondag 20 augustus lopend over het Coast to Coast pad in
Keld aangekomen. Wij liepen van Keld naar Bowes dinsdag 22 augustus 2000 Op deze dag liepen we van Bowes naar Middleton in Teesdale woensdag 23 augustus 2000 Deze dag hielden we een rustdag, om de voeten van Herman te laten herstellen donderdag 24 augustus 2000 We liepen van Middleton naar Langdon Beck vrijdag 25 augustus 2000 We liepen van Langdon Beck naar Dufton Op zaterdag 26 augustus verlieten we de route, we liepen vanaf Dufton via public footpaths en een stukje asfalt naar Appleby in Westmoreland, waar we op zondag de trein terugnamen.
Op zaterdag 13 augustus 2005 zijn we met de trein vanuit Leeds aangekomen in Appleby in Westmoreland. Vandaar zijn we in ongeveer een uur naar Dufton gelopen. zondag 14 augustus 2005 We verlieten Dufton aan de noordkant. Vanaf Dufton klommen
we omhoog naar Knock Old Man. Daarna volgden we de kam van de Pennines, waarbij
we de Great Dun Fell en de Little Dun Fall passeerden. Na de Cross Fell
daalden we af naar een oude onverharde weg, die ons naar het oosten en het
noorden bracht. Na een lange en inspannende tocht kwamen we in Garrigil aan,
waar we in de B&B naast de pub onderdak vonden maandag 15 augustus 2005 We liepen door het dal van Garrigil naar Alston. Dit
was een gemakkelijke dag, vroeg in de middag bereikten we de jeugdherberg van
Alston. In de middag konden we daardoor een ritje maken met het smalspoorlijntje dinsdag 16 augustus 2005 We liepen van Alston naar Sloggyford. Ook dit was
een eenvoudige wandeldag. Nadat we Alston via de brug over de rivier hadden
verlaten, liep onze route aan de overzijde van het dal. Daardoor hadden we mooi
uitzicht op het plaatsje Alston. woensdag 17 augustus 2005 Vanuit Sloggyford liepen we door de vallei verder naar het
noorden. Aan het einde van de dag liepen we over heidevelden (soms zompige) naar
een klein dorpje dichtbij Greenhead (Gildsland), waar we overnachting vonden in
een B & B. donderdag 18 augustus 2005 vrijdag 19 augustus 2005 We liepen weer terug naar de route langs de muur van
Hadrianus. Na een uur lopen, boog de Pennine Way naar het noorden af. Daarna
liepen we enige uren over heuvels met droge of natte heidevelden. Aan het einde
van de middag bereikten we het dorp Bellingham zaterdag 20 augustus 2005 We liepen van Bellingham naar Byrness zondag 21 augustus 2005 maandag 22 augustus 2005 Literatuur
John Gilham
A. Wainwright A. Wainwright KaartmateriaalPennine Way South
Pennine Way North
|