door Fred Triep
We staan om tien voor acht bij de bushalte in Catania tegenover het treinstation. Het is maandag 2 mei, vandaag gaan we de Etna (3323 m) 'beklimmen'. Het is niet de eerste vulkaan in mijn leven en het zal ook niet de laatste zijn. De fascinatie voor de geweldige kegels die door natuurkrachten in relatief korte tijd ontstaan is onweerstaanbaar. De bus brengt ons naar de zuidkant van de Etna, naar Rifugio Sapienza op 1900 meter. De laatste kilometers rijden we over een nieuwe weg, die aangelegd is over de zwarte stenen van de lavastroom van de eruptie van 2001. In een haarspeldbocht zien we nog het dak van een huis, dat toen volledig ingesloten is door zwarte lava.
SpectaculairMet de kabelbaan gaan we naar het bovenste station op 2500 meter. Bij aankomst blijken er busjes af en aan te rijden naar de voet van de bovenste krater, de Cratere Nuova, maar wij gaan lopen. We volgen een onverharde weg, die langzaam slingerend over een soort hoogvlakte naar de kegel loopt. De vlakte ligt nog vol sneeuw, maar de weg is sneeuwvrij. Een grote rookpluim stijgt op uit een krater, die verstopt ligt achter een oude krater. Na ongeveer anderhalf uur komt de actieve krater in zicht. Ik wil er zo dicht mogelijk bij komen, maar weet dat je nooit tot aan de kraterrand mag komen in verband met de onvoorspelbaarheid van de Etna. Tot op enkele honderden meters nader ik de rand. De aanblik en het kabaal zijn spectaculair. Grote stoom- en zwavelwolken komen met veel geraas omhoog uit de verschillende openingen in de Cratere Nuova. Magnifiek!
RookpluimIn de naaste omgeving van de Etna ligt het dorp Taormina. De bijzondere ligging, bovenop en tegen de steile Monte Tauro, en de aanwezigheid van een oud Grieks theater maken het tot een toeristische trekpleister. Vanaf het kustplaatsje Taormina Giardino slingert een wandelpad omhoog langs bloeiende planten. Het is een aangenaam halfuurtje waarbij de grote gele schermbloemen van de reuzenvenkel (Ferula communis) worden afgewisseld door de bloemtrossen van de gedoornde Acanthus spinosus met zijn witte bloemen, omgeven door een roze schutblad. En daartussen staan de paarse bloemen van de Cistusroos (Cistus villosus). Maar bovenal is er het uitzicht op de grote kegel van de Etna. In het Griekse theater maak ik de klassieke foto van het podium met op de achtergrond de vulkaan met zijn eeuwige rookpluim.
Meer vulkanenDe afdaling naar de Rifugio gaat over een weg die in de afgelopen jaren is aangelegd, want we lopen over de lavastroom van 2001. Ik geniet van de uitzichten en zie in de verte Catania liggen. Het landschap bestaat uit onregelmatige brokken zwarte steen. Langzamerhand verdwijnt de kegel met de rookpluim achter de hoogvlakte. We passeren vele oude kraters. Er lopen mooie wandelpaden omheen over het vastgestampte vulkaangruis. Op enkele plekken staan kleine plantjes. Over enkele honderden jaren zal dit een vruchtbare helling zijn. Morgen gaan we met de trein naar Milazzo aan de noordkant van Sicilië en daarna met de boot naar de Eolische eilanden, daar wachten de vulkanen Vulcano en Stromboli. Praktische informatieVervoer Sicilië is wekelijks per chartervlucht bereikbaar en dagelijks per lijnvlucht via Rome of Milaan. Het loont de moeite om bij een prijsvechter als Ryanair te kijken voor een vlucht via Londen. Op het eiland zijn goede trein- en busverbindingen. Overnachten Italië is geen goedkoop vakantieland en dat geldt zeker voor de overnachtingen.
Gidsen/kaarten Peter
Amman, Robert
Andrews and Jules Brown, Carta
turistica, schaal 1:50.000, Internet
www.enit.nl
(Italiaans verkeerbureau, 020- 61682444)
Voor aanvullingen of reacties, stuur mij een email: email: Fred Triep
|