Algemene beschrijving
Gedetailleerde beschrijvingDeze LAW loop ik samen met Willy. Wij willen de tocht van Noord naar Zuid lopen en daarom zijn we in Nieuweschans begonnen. Op zaterdag 19 december 1998 zijn we daar gestart en op zondag 27 juni 1999 zijn we in Emmerich aangekomen. zaterdag 19 december 1998 We hebben de auto bij station Kropswolde gezet en we zijn met de trein verder gegaan
naar Nieuweschans. Als we uit de trein komen regent het al zachtjes. De hele dag blijft
het druilerig regenen. Vanaf het station loopt de route door het verlaten dorpje
Nieuweschans. Daarna volgen we enige tijd het B.L.Tijdenskanaal. het landschap is open
(akkerland). Nadat we dit kanaal overgestoken hebben, lopen we enige tijd langs sloten aan
de zijkant van het akkerland. De omgeving is troosteloos, maar dat komt voornamelijk door
het weer. Na deze koffiepauze vervolgen we ons route richting Bellingwolde. De route maakt behoorlijk wat bochten en we belandden bij de kerk, waar we in het fietsenhok een droog plekje vinden om even rustig wat brood te eten. We vervolgen onze route door de dorpsstraat van Bellingwolde en we komen via zijwegen weer op het B.L. Tijdenskanaal uit, dat we bij de Wijmeersterbrug kruisen. De wandeling loopt daarna voor enige tijd langs de grens met Duitsland. Het gebied heet de Lethe en dit gebied was vroeger een smokkelaarsgebied. De route loopt door een coulissenlandschap van bosjes en open stukjes. Het begint langzamerhand droog te worden, maar ook schemerig. Foto's maken lukt dus niet meer. We moeten ook voortmaken, anders lopen we straks in het donker. Via de Veendijk komen we aan de oostkant van het Tijdenskanaal terug. Waar we het kanaal oversteken, bij de Leidijksebrug, stoppen we met de route voor deze dag. We lopen de Nieuwe Weg af naar Bellingwolde, om de laatste bus van die dag (ongeveer 17.00 uur) te kunnen halen. Om vijf uur staan we bij de bushalte in Bellingwolde, in de hoop dat er een bus naar Blijham langskomt. En de bus komt! De bus brengt ons naar Blijham, waar we na 5 minuten zoeken bij de familie Conradi aankomen. Bij deze familie eten we 's avonds mee en als hoofdgerecht krijgen we een echt Groningse gerecht, namelijk Groningse Poffert. zondag 20 december 1998 Op zondagochtend rijden er geen bussen in deze streek en daarom zijn we blij dat we door onze gastvrouw met de auto van Blijham op het "vervolgpunt" van onze route (de Leidijkse brug) worden afgezet, bij de brug waar we de vorige middag van de route afgegaan zijn. Het is inmiddels mooi weer geworden en de camera wordt uit de rugzak gehaald. We vervolgen onze route langs het B.L.Tijdenskanaal, dat hieronder met een foto is weergegeven.
We passeren het gehucht Rhederbrug en we vervolgen het onverharde pad langs het kanaal tot het sluisje. We slaan nu rechtsaf en we lopen dan over het fietspad langs het Veendiep.
We vervolgen het pad, dat zich om twee kleine meertjes slingert. We komen weer bij het dorp Bellingwolde uit (Zuidkant van de dorpstraat). Het pad loopt langs een klein stukje bos en dan komen we bij de zijtak van de Westerwoldse A uit. We lopen nu 2 km over de dijk langs deze afwatering. Door zijn kleine verheffing boven het land, de kronkels in de dijk en de diepe slagschaduwen van de laagstaande ochtendzon, ziet het er boeiend uit.
Bij de molen voor Wedderbergen vinden we een bankje, waar we ons brood opeten. We vervolgen onze route door het bosachtige landschap rond recreatieoord Wedderbergen en langs de Westerwoldse Aa. Nadat we het recreatiemeer voorbij zijn, lopen we op zandpad richting Wedde. Na een kopje koffie in het cafe volgen we de Hoofdstraat, die naar de brug over de Westerwoldse A loopt. Voor de brug links zien we het statige huis, de Wedder Borg.
We volgen weer een onverhard pad langs de Westerwoldse A gedurende 2 km. We volgen de Ruiten A bij de splitsing en na enige tijd kruisen we het Mussel- Aa kanaal. Door een landschap van bosjes en open stukken bereiken we de Onstwedderweg bij Smeerling rond half vier. In het cafe- restaurant in Smeerling drinken wat. We mikken op de bus van 16.00 uur aan de Onstwedderweg. Deze bus komt helaas niet. Door het lezen van de tekst op de bushalte krijgen we door dat we de taxiliner van te voren moeten bellen. We bellen dus voor de volgende en deze komt om 17.00 uur. Hij brengt ons naar Stadkanaal. Met de bus vanuit Stadskanaal naar Groningen komen we weer bij stations Kropswolde. zondag 27 december 1998 We hebben de auto in Emmen neergezet en we zijn met de bus naar Stadskanaal gegaan. Hier pakken we de lijntaxi, die ons bij Smeerling weer afzet. Na een kop koffie in het cafe ("He, jullie waren hier vorige week zondag ook !") gaan we op stap. Het landschap is parkachtig.
De route loopt nu afwisselend langs de Ruiten Aa en op enige afstand er van af. Voor Weende volgen we een pad langs de Ruiten Aa dat door het Natuurmonument "Stroomdal van de Ruiten Aa" loopt. Dit is een mooi stukje. We kruisen de Ruiten Aa en via een houtwal en 2 weggetjes komen we bij het Ruiten Aa kanaal, die we oversteken bij de Bourtangersluis.
Via het het pad langs het Bourtangerkanaal komen we in Bourtange. Langzamerhand gaan er regendruppels vallen. In Bourtange proberen we alvast het rondje rondom Bourtange te lopen, zodat we de dag erop minder hoeven te doen. We lopen echter verkeerd en omdat de schemering toeslaat gaan we terug naar het dorp. We zoeken ons overnachtingsadres op, bij de familie van Dam. Die avond eten we nog lekker bij Restaurant "De Staakenborgh". maandag 28 december 1998 We maken eerst het rondje om de vesting langs de Duitse grens en volgen daarbij de Bakovenkade en het verdedigingswerk "De Linie". Door de aanwezigheid van dijkjes en veel water is dit een heel fraai stukje van het Noaberpad. Helaas begint het langzamerhand weer te druppen. De druilerige regen blijft tot ongeveer 15.00 uur aanhouden.
Een groot deel van de dag lopen we over onverharde paden, eerst op het Moddermanspad, wat later op het zandpad langs het Ruiten A kanaal en nog wat later door over bospaden door het bosgebied van Westerwolde en door het natuurgebeid Ter Borg. Ook nu weer blijkt het onverharde spoor langs de Ruiten A één van de mooiste stukjes van die dag te worden.
Die dag lopen we maar gedurende 1,2 km minder prettig, dat is op het fietspad dat ten zuiden van Ter Wisch langs een weg loopt. Het is even de tanden op elkaar. Aan het einde van de middag komen we bij het klooster van Ter Apel uit. In het cafe- restaurant "Boschhuis" drinken we wat om bij te komen van onze lange tocht (rond de 27 km). Het is inmiddels al weer donker geworden, maar de weg naar ons overnachtingsadres bij de familie Kral vinden we bij de straatlantaarns zonder problemen. Die avond hebben we een goede maaltijd bij cafe- restaurant "De drie musketiers" in Ter Apel. dinsdag 29 december 1998 Vanaf ons overnachtingsadres lopen we terug naar het klooster in het bos ten oosten van Ter Apel. Hier pakken we de route op. De route loopt nog enkele kilometers door een landschap van houtwallen, bosjes en open stukken, voordat we echt het open landschap ingaan. De overgang naar dat andere landschap vind plaats, nadat we het viaduct onder de weg Stadskanaal- Haren zijn gepasseerd. We steken dan het Ter Apelkanaal over en na enkele honderde meters begint onze lange weg door open terrein, eerst langs de Runde, later langs de Nieuwe Runde. We boffen, dat de zon schijnt.
Na passage van een aardgaslokatie komen we bij de Nieuwe Runde uit.
De sporen/paden langs de "sloten" zijn in dit jaargetijde behoorlijk modderig. En er is ook in deze akkerlanden geen grazig stukje terrein te vinden, waar je lekker kunt zitten. Gelukkig vinden we bij een meterkastje een paar droge tegeltjes, waar we even kunnen rusten om een kopje koffie te drinken uit onze thermosflessen.
Een mooi moment, om tijdens deze pauze wat foto's te maken van de hoofdrolspelers in dit drama
Het grootste deel van de dag lopen we door een open landschap van akkergronden, die
vroeger bedekt waren door hoogveen. Asfalt en sporen langs kaarsrechte "sloten"
wisselen elkaar af. Gelukkig zijn deze asfaltwegen erg rustig. Het dorp Emmer- Compascum,
waar we aan het einde van de ochtend door heen gaan, ziet er nieuw uit.Je kan duidelijk
zien, dat het pas na de vervening is ontstaan. woensdag 30 december 1998 Het wordt vandaag een lange dag. Wij moesten eerst weer vanuit Emmen de aanlooproute naar het Noaberpad lopen en dan kunnen we verder naar Schoonebeek. Onze route begint door het Oosterbos, een reepje bos ten Oosten van Emmen. We komen daarna op het Scholtenskanaal en via de weg langs deze vaart komen we in Klazienaveen. Hoewel we er eigenlijk geen tijd voor hebben, pakken we in het centrum nog een kopje koffie met een appelgebakje. We vervolgen de route door Klazienaveen en we komen op een weg, die we aflopen om in het Hoogveenreservaat Bargerveen uit te komen. We krijgen weer één van de mooiste stukje van het Noaberpad te zien. Bij de brandtoren gaan we nog even een uitkijkheuveltje op. Daarna nemen we een dijkje van een voormalig smalspoorbaantje door het Bargerveen.
Vanaf het oude spoordijkje heb je een mooi overzicht op het veengebied. De foto's hier rechtsboven zijn gemaakt vanaf dit dijkje.
Ook het laatste deel door het Schoonerbeekerveld is erg mooi. We moeten echter opschieten, want het einde van de dag nadert. Het is donker als we uit het Oosterse Bos op de asfaltweg stappen.. Maar we staan nu op een verlichte weg aan de rand van Schoonebeek. We moeten nog een kwartier de hoofdweg door Schoonebeek vervolgen, om bij ons overnachtingsadres bij de familie Mulder te komen. We zijn na een dertig kilometer lange tocht op een korte winterdag erg moe. Gelukkig hoeven we deze avond de deur niet meer uit, omdat we met de familie kunnen meeëten. donderdag 31 december 1998 De laatste dag van het jaar en ook voorlopig de laatste dag van onze tocht in de kerstvakantie. De afstand naar Emlichheim aan de Vecht is niet zo groot, dus we kunnen het rustig aan doen. Daarom lopen we even terug naar, waar we de vorige avond het dorp inkwamen. Zo kan ik de boerderijen, die ik de dag ervoor niet meer kon fotograferen, alsnog op de foto zetten.
We lopen terug naar de grote weg door het dorp, steken over en bij de brug over de Schoonebeek steken we de grens naar Duitsland over. Vanaf de grens lopen we over een groot aantal onverharde paden door een open landschap met af en toe wat bomen. We zien ook nog een werkende jaknikker. Dat blijkt er één van de laatste te zijn.
Bij de brug over het Coevorden- Picardiekanaal kijken we enige tijd naar een familie, die ganzen uit het kanaal probeert te krijgen, die ontsnapt zijn van hun boerderij. Met veel moeite lukt hen dat.
In Emlichheim vinden we nog één café, die op deze dag 's middags open is. De eigenaar blijkt zelfs een Nederlander en hij wil ons nog zijn laatste kopje koffie van het jaar inschenken. Ook weet hij voor ons een taxi te regelen naar Coevorden (er is geen openbaar vervoer naar die plaats), waar we de trein pakken naar Emmen. donderdag 1 april 1999 In de ochtend zijn we met de auto naar de bushalte in Enschede gereisd. We hebben hem
neergezet in de buurt van de bushalte van de bus naar het station. Tweede paasdag hopen we
in de middag wandelend de auto weer te bereiken. Daarna gaan we met de bus naar het
station. Vandaar gaan we met de trein naar Coevorden. In Coevorden nemen we weer een taxi,
die ons in Emlichheim rond 15.00 uur afzet bij de brug over de Vecht.
vrijdag 2 april 1999 We lopen deze dag naar Uelsen. Het pad loopt nu op grotere afstand van de Vecht en het landschap is redelijk open. Het is mooi voorjaarsweer, dus we genieten. In de middag, na het passeren van camping "Wilsumer Berge", komen we in het bos terecht dat op een stuwwal ligt. Aan het einde van de middag komen we bij de jeugdherberg van Uelsen aan. Daar stappen we van de route af om naar Uelsen te lopen, waar we overnachten in hotel Gross. zaterdag 3 april 1999 In de ochtend lopen we terug naar de jeugdherberg en van daar vervolgen we de route. We komen rond 13.00 uur bij Gasthof Zum Lönsberg aan, waar we koffie drinken. We beklimmen de uitzichttoren, die zich naast het café- restaurant bevindt.
We lopen door een coulissenlandschap van open stukken met bospartijtjes. We passeren weer de grens naar Nederland en we komen dan in de Paardenslenkte, een heidegebied.
Daarna gaan we door het natuurreservaat Springendal, een mooi bosrijk gebied met bronnen.
Aan het einde van de middag komen we in Ootmarsum aan. Die middag maken we nog een rondje door het dorp, bezoeken we een galerie en zitten we op een terras. We slapen in dit dorp in het hotel ''t Posthoes". zondag 4 april 1999 Het weer is omgeslagen en het is nu druilerig weer, als we door Ootmarsum lopen. We volgen de route door het dorp vanaf 't Posthoes en ik maak daarbij de onderstaande foto's.
We verlaten Ootmarsum aan de westkant, over de Kuiperberg. Dan buigen we door het zuiden. We passeren het buurtschap Agelo, waar nog een aantal oude boerderijen staan.
We lopen verder door een open landschap en we komen bij het kanaal Almelo- Nordhorn uit. Daar slaan we linksaf en we volgen het kanaal tot de eerste brug. Dan steken we het kanaal over en volgen aan de andere kant het onverharde pad. langs het kanaal.
Na anderhalve kilometer slaan we rechtaf een weg in. We gaan door een klein bosperceeltje en we komen vrij snel weer in een open landschap. We passeren het dorpje Rossum aan de oostkant enn na enige tijd komen we uit bij havezathe Het Everloo. Helaas is het horecagedeelte op eerste paasdag gesloten, dus maken we met het hete water in de thermosfles zelf een kopje koffie op het natte terras.
Dan lopen we door een landschap van kleine houtwalletjes
en stukje open landschap naar het dorp De Lutte. We lopen langs de kerk van De
Lutte het dorp weer uit aan de zuidwestkant. We kruisen de spoorlijn Oldenzaal-
Osnabrück
Hierna lopen we door het landgoed 'Het Oldenzaals Veen'. Bij de weg Enschede- Losser stoppen we met de route voor deze dag. Over het fietspad langs deze weg lopen we naar Losser om te overnachten. maandag 5 april 1999 We worden door de mensen, waar we sliepen, met de auto op de route terug gezet. Na een klein bosperceeltje komen we weer in een open landschap. Ten noorden van Glanerbrug kruisen we de grens met Duitsland bij grenspaal 76A.
Dan lopen we langs de Duitse kant van de grens richting Gronau, we kruisen de spoorlijn en gaan bij de Enscheder Strasse rechtsaf. Via enkele onverharde paadjes kruisen wij dan weer de grens, waarna we door de buitenwijken van Glanerbrug lopen. We verlaten Glanerbrug aan de zuidkant en na wat weggetjes door een open landschap bereiken we het Aamsveen. De paadjes zij hier erg drassig en we moeten in dit jaargetijden vele moeilijke stappen maken. Maar dit veengebied is prachtig.
Nadat we de tocht door dit veengebied gedaan hebben, lopen we weer door een open landschap richting Enschede. Aan de rand van Enschede pakken we de Knalhutteweg de stad in en we komen weer bij de bushalte in de buitenwijk Stroinkslanden. Bij de bushalte blijkt mijn auto nog te staan en we keren tevreden terug naar huis. - Het deel hieronder wordt binnenkort aangevuld met tekst en foto's zaterdag 22 mei 1999 We lopen van de bushalte in Enschede naar het Witte Veen,
langs het natuurvriendehuis Den Broam. Dan steekt de route de grens over en
lopen we aan de Duitse kant naar Oldenkott. zondag 23 mei 1999 We lopen terug naar Oldenkott en van daar volgen we weer de route. We komen in Zwillbrock en daarna lopen we door het Zwillbrocker Venn. We lopen door het dorpje Zwolle en dan volgen we een pad langs de Slinge. Langs de Beurzerbeek komen we in Winterswijk. Daar eten we eerst, omdat we ten zuiden van Winterswijk wild willen kamperen. In het Vossenveld zetten we onze tent op tussen 2 houtwallen maandag 24 mei 1999 We vervolgen onze route over het pad. We lopen tot de Harmienenhoeve. Daar bellen we een taxi, die ons terug brengt naar Winterswijk. M.b.v. de bus keren we vanuit Winterswijk terug naar Enschede. vrijdag 25 juni 1999 Met de taxi vanuit Winterswijk zijn we donderdagavond op de camping van de familie Kots (Roerdink) aangekomen. Op vrijdagochtend pakken we de route weer op. Via Barlo lopen we naar Bocholt. Vanaf Bocholt volgen we gedurende enige tijd de rivier de Aa. Waar de route de brug van de Bocholter Aa overgaat, gaan wij van de route af. Via het Duitse grensdorpje Suderwick komen we bij het Nederlandse grensdorp Dinxperlo, waar we op een camping onze tent opzetten. zaterdag 26 juni 1999 We lopen van Dinxperlo terug naar de brug over de Aa. Dan buigen we af naar het zuiden en lopen we via Isselburg en Anholt naar Gendringen. Via Azewijn komen we bij 's Heerenberg uit. Ten noorden van dit dorp steken we een stuk door het bos en dan komen we bij Huize Bergh uit. Na het passeren van de stadswal lopen 's Heerenberg weer uit en ten westen van het dorp (bij Stokkum) zetten we onze tent op een camping op. zondag 27 juni 1999 Van de camping ten westen van 's Heerenberg lopen we naar Elten. Van Elten lopen we naar Spijk aan de Rijn. Dan volgen we de dijk langs de Rijn en we komen in de middag bij het eindpunt, Emmerich aan. OvernachtingsadressenVoor de overnachtingsadressen langs dit pad heb ik een aparte pagina "Overnachtingsadressen lang het Noaberpad" gemaakt. Het bevat adressen uit de gids en adressen, die wij onderweg krijgen. Mocht je ook een nieuw adres weten, laat het mij dan weten via email Literatuurde gids van dit pad,
LinksOp de volgende webpagina's vind je meer informatie over het Noaberpad en de omgeving:
Deze pagina is het laatst aangevuld op woensdag 19 februari 2014
Voor aanvullingen en wijzigingen, stuur mij een email: email: Fred Triep
|