Dit is een bewerking van het overzichtskaartjes uit de
Topogids (zie literatuur) Algemene beschrijvingDe GR 5 is een lange afstandspad, dat door Nederland, Belgie en Frankrijk loopt.
Vanaf
de Noordzee (Hoek van Holland) naar de Riviera (Nice) is in totaal 2250. Van de
trajecten van Lanaken naar Diekirch en van Diekirch naar Schirmeck zijn in
1995 Nederlanstalige gidsen beschikbaar gekomen. Van de trajecten na
Diekrich zijn alleen Franstalige gidsen beschikbaar, die uitgegeven zijn door de
FFRP (Federation Francaise de la Randonnee Pedestre). Gedetailleerde beschrijving
In april/mei 1997 en in april 1999 heb ik het Belgische deel van de GR 5 door de Ardennen
gelopen. In april/mei 2000 heb ik met een groep wandelaars (Anton, Gerrie, Hans, Harry,
Henriette, Leny, Liza, Marianne S., Mieke, Willy en Wim) een deel van het Luxemburgse traject
van de GR 5 (Sentier de L' Our, Sentier de Maurice Cosyn en het stukje langs de Sentier
Ardennes Eifel) gelopen. zondag 25 april 2004 We lopen van de Gite d' étape in Claquette, waar we geslapen hebben, naar het stadje Schirmeck. De trappen achter het Hotel de Ville, die in de gids aangegeven worden, blijken afgesloten te zijn. Dat is gebeurd in verband met de aanleg van een tunnel. Gelukkig wijst de markering ons via een ander pad meer naar het zuiden omhoog. We maken twee slingers langs de berghelling en we komen dan bij het kasteel uit.
Vanaf de kasteelruine kijken we over Schirmeck uit.
Vanaf het kasteel klimmen we over paden verder de bergrug over, waarbij onze uitzichten door de bomen beperkt worden. Enige tijd later komen we bij Struthof aan. Struthof is een Duits concentratiekamp uit de tweede wereldoorlog, de GR 5 loopt er langs en we zien de graven en het monument.
Hierna lopen we weer enige tijd door het bos, totdat we bij de Champ de Feu komen, een open vlakte op 1075 meter hoogte.
Na de Champ de Feu dalen we snel af, over bospaadjes
bereiken we het dorp Le Hohwald. Daar slapen we weer in een gite d' étape. maandag 26 april 2004 Vanaf de gite d' étape in Hohwald loopt de route van de GR 5 direct het bos in. Enige tijd klimmen we door het bos omhoog en dan komen we bij het klooster van Mont Sainte- Odile uit. Dit klooster ligt op een uitstekende rots van de bergen, waarbij we uitkijken op de vlakte van het Rijndal. Na een pauze in het restaurant dalen we via een bospad
af naar Barr. Regelmatig kunnen we tussen de bomen door op de Rijnvlakte
uitkijken. Het is erg heiig, waardoor we het Zwarte Woud niet goed kunnen
zien.
Dan komen we uit het bos en lopen we langs de wijngaarden boven het dorp Barr.
We lopen dwars door het dorp Barr. In het centrum nemen we even pauze op een terrasje.
Via het dorp Mittelbergheim bereiken we het dorp Andlau.
Ook in dit dorp is de druivencultuur belangrijk. We vinden een chambre d'hote
bij een wijnboer. dinsdag 27 april 2004 We lopen van Andlau naar Chatenois
Vanuit het dorp lopen we een pad in, dat langzaam de bergen ingaat. We beginnen aan de klim van de Ungersberg, waar we ongeveer 3 uren overdoen. We dalen de Ungersberg aan de zuidoostkant weer af. De GR 5 loopt enige tijd door een bosrijke omgeving een passeert een paar kleine heuveltjes. Na ongeveer tweeënhalf uur bereiken we de ruïne van kasteel Bernstein, een oud fort uit de dertigjarige oorlog.
Daarna volgen we een pad, dat omlaag loopt. Na een uur bereiken we de ruïne van kasteel Ortenburg., een kasteel uit de 13de eeuw
Hierna dalen we af in het dal van de rivier de Giessen. Het laatste stuk van de wandeling
lopen we door het dal naar Chatenois, waarbij we de rivier oversteken. Op het
moment, dat we de brug overgaan en het dorp inlopen, gaat het
regenen. In het dorp kunnnen we weer gebruik maken van een gite
d' étape. woensdag 28 april 2004 In de ochtend maak ik nog wat foto's van het dorpje Chatenois.
Aan de andere kant van het dorp dan waar we binnen gekomen zijn, gaan we het dorp uit. We maken een klim, waarbij we uit kunnen kijken over het dorp Chatenois en de wijngaarden daarboven. We passeren de ingang van het dierenpark Wick. Dan klimmen verder over het bospad, dat de autoweg naar kasteel Haut Koeningsbourg een aantal keer kruist. Voordat we het kasteel bereiken, zien we het op enige afstand boven op de heuvel liggen. Ruim tweeënhalf uur na ons vertrek uit Chatenois komen we langs de ingang van het mooie kasteel.
We dalen weer af van de berg, waarop het kasteel staat. De afdaling is aan de zuidwestkant, waarbij we weer de autoweg kruisen. Na een uur lopen bereiken we het dorp Thannenkirch. Op het moment, dat we uit het bos komen en het dorp zien, maak ik een foto van dit dorp.
In dit dorp vinden we weer een chambre d'hote donderdag 29 april 2004 We verlaten het dorp aan de zuidkant. We klimmen weer omhoog. Na een krap een uur bereiken we Chateau de Haute- Ribeauspierre.
Dan dalen we weer af naar het dal, nu naar het dorp Ribeauville. Tijdens de afdaling passeren we het Chateau de Saint- Ulrich. Bij de verdere afdaling hebben we en mooi uitzicht op het dorp Ribeauville.
In dit dorp drinken we een kopje koffie op het terras en ik maak wat foto's van de huisjes.
Na de koffie gaan we op weg naar Aubure. We verlaten het dorp aan de westzijde en volgen dan een bospad, dat omhoog loopt. Het pad klimt ongeveer twee uur lang. We lopen uiteindelijk op een beboste kam en we bereiken het hoogste punt bij de Rocher du Koeningsstuhl. Dit zijn rotsen, die een "koningszetel" vormen. We gaan er alle drie even op zitten en Herman en ik maken er foto's van. Hierna lopen we nog een krap uur om in Aubure uit te
komen. Het pad loopt eerst nog over de kam verder om uiteindelijk af te dalen
naar het dorp. In dit dorp kunnen we weer gebruikmaken van een Gite d'etape. vrijdag 30 april 2004 Aubure blijkt het hoogste dorp (800 m) in de Elzas te zijn. Voordat we het dorp verlaten neem ik nog een foto van het straatbeeld. Buiten het dorp lopen we een bospad in, dat omhoog gaat naar een col. We volgen een route die ons naar een driesprong van wandelpaden (Les Trois Bans) leidt, waar een abri van de Club Vosgien staat.
Het pad van de GR 5 volgt nu een kam met verschillende topjes en zadeltjes tussen die topjes. We komen uit op de Petit Brezouard (1206 m) en na een kleine afdaling en stijging op de Grand Brezouard (1228 m). Vanaf de Grand Brezouard hebben we uitzicht op een dal naar het zuiden. Na de Grand Brezouard gaat het pad langzaam naar beneden. Bij de volgende col (1077 m) nemen we even een zijpaadje om de refuge van de Amis de la Nature, refuge du Haicot, te bekijken.
Driekwartier later komen we op de Col de Bagenelles (903 m). Dit is weer een kruispunt van lange afstandspaden, vanaf hier kan je gemakkelijk op de Gr 531 komen. Hier bevindt zich ook de Auberge du Haicot, een oude herberg waar wandelaars uit dit gebied rusten.
Na deze col volgen we een pad door een dal met mooie uitzichten. Tijdens deze wandeling van ongeveer een half uur maak ik wat foto's.
In het dorp Le Bonhomme vinden we na enige tijd een chambre d'hote, die op de helling aan de zuidkant van het dal ligt. Ik maak op weg naar deze overnachtingsplek een foto van het dorp en vanaf de plek, waar de chambre d'hote is.
loopduur volgens gids: 3 uur 50 minuten zaterdag 1 mei 2004 Vanuit Le Bonhomme lopen we omhoog. Vandaag beginnen we met de tocht over de lange kam naar Col de la Slucht. Na ongeveer een half uur lopen staan we voor het Etang du Devin, een klein meertje dat op 950 meter hoogte ligt.
We klimmen door het bos verder omhoog, we komen op een stukje kam, dat de Tete des Faux (1220 m) heet. Daarna daalt het pad weer langzaam. Een half uur later vinden we langs de route een refuge, waar we soep nemen. Dat is refuge de Tinfronce (1110 m). Na de pauze lopen we weer omhoog en tien minuten later staan we op de Col du Calvaire du Lac Blanc (1144 m) . We vervolgen nu de route over de kam. Links van ons zien we, diep beneden ons, het Lac Blanc.
Tot de Col de la Slucht (ongeveer drie uur) lopen we nu over een brede kam met een open landschap. Op het hoogste punt van deze route, de Gazon du Faing (1302 m), is het landschap volledig open. We hebben daardoor mooie uitzichten naar het zuiden op het vervolg van de route. Ook zien we de in de verte de afgeronde berg Le Hohneck (1362 m) liggen, die nog een uur voorbij de Col de la Slucht ligt. Op de hellingen van de Hohneck zien we nog de laatste resten sneeuw van de winter liggen. Ook kunnen we het hotel restaurant zien, dat op de platte bovenkant ligt.
Aan het einde van de middag bereiken we de Col de la Schlucht.
In Hotel Le Tetras op de col blijken we te kunnen slapen. We besluiten
daar te blijven. zondag 2 mei 2004 Voordat we verdergaan maak ik nog even foto's van het hotel en de brasserie aan de overkant.
We besluiten de variant van de GR 5 (de normaalroute gaat omlaag en later weer terug naar de kam), zodat we over de kam kunnen blijven lopen. Daarna beginnen we de klim naar Le Hohneck (1362 m), de afgevlakte top is weer goed te zien doordat er een restaurant op staat. Na een uur lopen bereiken we het restaturant. Nadat we even in het restaurant wad hebben gedronken, gaan we verder. Het pad daalt weer even. Ik maak nog een foto van de berg.
We volgen nu de variant van de GR 5. We gaan langs Le Kastelberg en dan klimmen we naar de top van Le Rainkopf, een typisch gevomde berg die aan de westkant glooiend afloopt en aan de oostkant heel steil is.
Bij de Col du Herrenberg (1186 m) komt de "normaalroute" van de GR 5 weer op de kam. We volgen nu weer de GR 5 over de kammen, steeds een paar honderd meter van de autoweg (route des Crêtes).
Onderweg zien we hellingen met narcissen.
Een paar honderd meter voor Le Markstein moeten we een sneeuwveld passeren.
We komen aan bij hotel Wolf op Le Markstein. Er blijkt
nog plaats te zijn en we besluiten daar te gaan slapen. maandag 3 mei 2004 We volgen vanaf Le Markstein het pad, dat over kam blijft lopen in de buurt van de weg (de Route des Crêtes)
Het pad kruist verschillende keren de autoweg tot we bij Le Storkekopf komen. Dan gaat het wandelpad rechts om de berg, terwijl de autoweg links van de berg gaat. We zien nu in de verte de Grand Ballon met het radarstation er boven op. We komen weer bij de weg uit bij de Col du Haag (1231 m). Hier is ook de Ferme Auberge Du Haag.
Dan beginnen we aan de klim naar de top van de Grand Ballon. Het pad slingert in een aantal bochten omhoog en het radarstation wordt steeds groter. Na een half uur lopen staan we bij op de top (1424 m) bij het radarstation.
Vanaf het radarstation hebben we mooie uitzichten over de Vogezen.
Daarna dalen we af naar het Hotel du Grand Ballon, dat onder de top aan de autoweg ligt.
We drinken wat in het hotel en daarna volgen we het pad omlaag. Het pad loopt eerst langs de flank van de hellingen, later over kam. In anderhalf uur dalen we naar de Col Amic (825 m). Daarna klimmen we weer naar 1094 meter, naar de Molkenrain. We hopen in de refuge du Molkenrain te slapen, maar we zijn op de verkeerde dag. Het is maandag en de auberge is dicht. Dat betekent flink doorlopen en afdalen naar Thann, een grotere stad op 343 meter hoogte. We lopen flink door en nog voor het donker wordt bereiken we Thann.
We komen bij de Gite d'Etape en daar kunnen we slapen. dinsdag 4 mei 2004 Deze ochtend ontbijten we rustig. Daarna maken we nog een kort wandelingetje door het stadje Thann.
Aan het einde van de ochtend beginnen we aan de klim omhoog. We moeten van 343 meter naar ongeveer1100 m klimmen. Tot aan de Thanner Hubel (1160 m) gaat het steeds omhoog. We lopen over bospaden omhoog, maar af en toe onze hebben we toch mooie uitzichten.
Voor het laatste stukje van de klim volgen we de normaalroute (dus niet de variant), daardoor missen we de hut Thanner Hubel. Tijdens onze klim komen we op een open landschap uit. We zien de hut van de Ski Club Sportif Mulhouse en we weten nu dat we op de Col du Rossberg (1100 m) zijn aangekomen.
Daarna vervolgen we nog de route in noordwestelijke richting. We willen nog een klein uur verder lopen en dan proberen in de Ferme Auberge du Beulacker te slapen.
Bij aankomst in de auberge blijkt, dat we er wel kunnen eten, maar er is geen
slaapgelegenheid. Anton vraagt of we dan op de hooizolder kunnen slapen. Dat
is geen enkel probleem. We besluiten in de auberge te blijven slapen, omdat
we geen zin hebben om meer dan een half uur terug te lopen. loopduur volgens gids: 3 uur 25 minuten woensdag 5 mei 2004 's Ochtends bij het ontbijt is het drabbig weer, buiten is het vochtig en er is weinig zicht
Na het ontbijt lopen we van Ferme Auberge Belacker verder over de kam. Na een ruim uur lopen komen we bij de Col de Perches (1071 m) aan. Dan volgen we een pad in zuidwestelijke richting over een ander kam. Enige honderden meter verder kunnen we over het Lac du Peches uitkijken, dat onder ons ligt.
We lopen verder naar de Ballon d'Alsace. - Binnenkort wordt de beschrijving hieronder aangevuld met
tekst en foto's donderdag 6 mei 2004 We lopen van de Ballon d'Alsace naar Giromagny Overnachtingsadressen langs het beschreven traject (Schirmeck- Giromagny)Op de adressen gemarkeerd met een * hebben wij geslapen. Een
aantal adressen, bijvoorbeeld de Gite d'etapes, zijn ook te vinden via de site Hébergements, Gites et refuges de
France. Voor de overnachtingsmogelijkheden in de Ferme auberges kunt u
kijken in het gidsje, dat bij de literatuurlijst staat. Daarnaast heeft de Club Vosgien
ook refuges.
(1) Deze Ferme- auberge is gesloten op maandag. KaartmateriaalVoor deze tocht zijn de volgende kaarten (in de volgorde van noord naar zuid geordend) bruikbaar:
LiteratuurTopogids Gr 5/53 Klaus- Jurgen Grosse Interessante linksOp de volgende homepages wordt aandacht geschonken aan de Vogezen :
Deze pagina is verder aangevuld op zondag 11 juli 2010.
Voor aanvullingen of reacties, stuur mij een email: email: Fred Triep
|